Wokół teorii żywienia kotów domowych powstało mnóstwo mitów. A teorii jest właściwie tyle, ile weterynarzy i właścicieli zwierząt. I nie są oni do końca zgodni co do optymalnej dla pupila diety. Żywienie zależy bowiem od naturalnych predyspozycji kota, jego rasy, wieku, chorób lub ich braku, a także zamożności właściciela, bo często uważa się, że dobra karma sporo kosztuje. A to nie jest prawda: można zdrowo odżywiać kota bez większych nakładów finansowych.

Witaminy i mikroelementy
Aby pupil cieszył się zdrowiem, musi otrzymywać posiłki pełnowartościowe, zawierające odpowiednio zbilansowane składniki odżywcze. Przede wszystkim dieta powinna zawierać jak najwięcej białek (karnitynę, kolagen, kazeinę, taurynę), ponieważ od ich ilości zależy stan sierści, skóry i kości kota. Na drugim miejscu są tłuszcze nasycone, nazywane też Niezbędnymi Nasyconymi Kwasami Tłuszczowymi. To kwasy Omega-3 i Omega-6, które nie bez powodu są nazywane niezbędnymi. Wpływają one na metabolizm cholesterolu, biosyntezę hormonów i transport wody, są materiałem budulcowym dla komórek, eliminują arytmię serca i łagodzą stany zapalne. Niedobór kwasów tłuszczowych objawia się spowolnieniem wzrostu i zmniejszeniem masy ciała, a pierwszym objawem niedoboru kwasów Omega-3 i Omega-6 jest pogorszenie się stanu skóry i sierści kota. W przypadku zwierząt dużych ras, jak Maine Coon czy norweski leśny, brak kwasów tłuszczowych może prowadzić do zaburzeń pracy serca, pogorszenia krążenia i obrzęków. Omega-3 i Omega-6 nie są produkowane przez organizm - także koci - i dlatego powinny być dostarczane wraz z pożywieniem. Kwasy zawierają tłuste ryby morskie (makrela, łosoś, halibut) i oleje roślinne, ale przede wszystkim dostarczają je dobrze zbilansowane karmy kocie (np. karmy Felix). Ponadto wartościowe karmy zawierają także inne niezbędne dla zdrowego żywienia pupila składniki. To: witaminy (z grup B, D, E, A, F), mikroelementy i makroelementy (jak żelazo,wapń, magnez, jod, potas, cynk, sód, selen), węglowodany (skrobia, celuloza), a także przeciwutleniacze i betakaroten. Poza tym, kot zawsze musi mieć dostęp do miseczki z czystą wodą.

Karma mokra czy sucha
Są dwa rodzaje pokarmu dla kota: karma mokra i sucha. Obydwie mają swoich zwolenników i przeciwników, a opinii na temat każdej z nich jest nie mniej niż właścicieli kotów. Mokra karma dla kota wstępuje w postaci kawałków mięsa lub ryby w sosie albo galaretce, ewentualnie pasztetu (sprzedaje się ją w saszetkach albo puszkach), sucha zaś ma postać twardych chrupek. Dla portfela właściciela wygodniejsze jest karmienia kota chrupkami - są one tańsze od mokrej karmy. Jednak podawanie wyłącznie suchej wiąże się ze zmuszaniem kota do ciągłego picia wody, a że one raczej niechętnie pochłaniają płyny, to karmienie samymi chrupkami może w przyszłości doprowadzić do problemów z nerkami. Przez to część właścicieli kotów radzi, by w jadłospisie pupili dominowały mokre pokarmy. Weterynarze zaś zalecają dietę mieszaną.

Na co zwracać uwagę kupując karmę dla kota? Przede wszystkim na skład, niezależnie od tego, czy chodzi o jedzenie w puszce, czy chrupki. Najważniejsza jest procentowa zawartość mięsa: im jest wyższa, tym lepiej dla zwierzaka. Pod tym względem zdecydowanie przegrywają karmy od nieznanych na rynku producentów - mięsa jest w nich najwyżej kilka procent, resztę zaś uzupełniają zboża (nietrawione przez kota i szkodliwe dla niego) oraz przetworzona soja.

A może jedzenie domowe?
Skoro tak łatwo trafić na niezdrową dla kota karmę, to może lepsze będą posiłki przygotowywane przez właścicieli? Wiele osób decyduje się na to także z oszczędności, podając zwierzakowi resztki z własnego stołu. To zdecydowanie zła postawa - dieta kota musi zawierać pełnowartościowe składniki. Dlatego zbilansowane odżywianie pupila domowymi posiłkami (zawierającymi surowe mięso, ryby, gotowane warzywa i suplementy diety) nie jest wcale tańsze od dobrej gotowej karmy. A samodzielne przyrządzanie zdrowych posiłków jest na pewno bardziej skomplikowane.