Tradycja Nocy Kupały sięga czasów starożytnej Grecji. Święto wówczas obchodzone było nocą z 21 na 22 czerwca. Kościół, dla którego Sobótka była tradycją pogańską, nie mogąc jej wykorzenić, postanowił połączyć ją ze swoją obrzędowością. Tak narodziła się Noc Świętojańska, obchodzona w wigilię św. Jana. Po nadaniu Kupalnocce patrona Jana Chrzciciela zaczęto go nawet nazywać Kupałą, z racji tego, że stosował chrzest w formie rytualnej kąpieli. 

Tradycyjnie już Noc Kupały odbywa się na legnickim osiedlu Kopernik. Rokrocznie organizuje ją Dom Kultury Kopernik i działający przy nim Klub Seniora. Przed godziną 20, po małych trudach udało się rozpalić ognisko, wokół którego ustawiły się panny i mężatki. Wrzucały do ogniska znalezione na polach zioła: rutę, dziewannę, czarny bez, bylicę, rumianek, szałwię, miętę i inne.

Podczas tegorocznej Nocy Kupały czekała na uczestników zaskakująca niespodzianka. Po raz pierwszy wianki nie spłonęły w ognisku, ale wylądowały na drzewie. Elżbieta Chucholska wyjaśnia, że na wsi, w której brakowało wody, panny i mężatki rzucały wianki na drzewo. Trzeba przyznać, że zadanie nie należało do najłatwiejszych, ale kilku uczestniczkom zabawy udało się tak trafnie wcelować, że wianek zaczepił się na jednej z gałęzi drzewa. Z kolei panowie mogli wykazać się w konkurencji rzucania kapeluszem.

Przed godziną 23 rozpocznie się szukanie kwiatu ligustru, który wedle tradycji ma przynieść znalazcy zdrowie i szczęście.