>
Dla wielu osób defekty w kształcie nosa mogą być powodem licznych kompleksów. Dlatego nie dziwi nikogo fakt, że operacje plastyczne nosa należą do grupy tych, które są najczęściej wykonywane przez chirurgów.
Operacje plastyczne nosa związane są najczęściej z mankamentami natury estetycznej. W tych przypadkach nie są one refundowane przez Narodowy Fundusz Zdrowia. Inaczej jest, jednak gdy operacja przeprowadzana jest również z powodów medycznych. Wtedy to ubiegać się można o refundacje zabiegu z Narodowego Funduszu Zdrowia.
Jedną z sytuacji, gdy zachodzi potrzeba takiego typu operacji z przyczyn zdrowotnych, jest skrzywienie przegrody nosowej u pacjenta. Nieleczona krzywa przegroda nosowa może prowadzić do przewlekłych bólów głowy, bezsenności i zmęczenia. Nie tylko może utrudnić funkcjonowanie człowieka, ale — w skrajnych przypadkach — również być zagrożeniem dla jego życia. Sygnałem ostrzegawczym, mogącym zaalarmować nas o posiadaniu krzywej przegrody, jest oddychanie przez usta. Gdy nos nie jest dostatecznie oczyszczony, zbierająca się wydzielina spływa po tylnej ścianie gardła, co powodować może stany zapalne zarówno zatok, jak i samego gardła.
Innymi przypadkami, gdy ubiegać możemy się o refundację operacji plastycznej nosa, są:
Oznacza to, że NFZ jest nam w stanie zrefundować operację plastyki nosa, gdy doznajemy jego deformacji na skutek nieszczęśliwego wypadku lub wtedy, gdy jego funkcjonowanie jest nieprawidłowe i może prowadzić do chorób układu oddechowego.
Operacje plastyczne nosa, znane w terminologii specjalistycznej jako rhinoplastyka, stanowią około 8.8% wszystkich operacji plastycznych na świecie. Część z nich wykonywana jest ze względów medycznych, pozostałe natomiast jedynie z powodów estetycznych. Skrzywienie przegrody nosowej (nabyte bądź też wrodzone) jest korygowane przez septoplastykę. Septoplastyką nazywamy ustawienie szkieletu chrzęstno-kostnego lub usunięcie wypukłości nosa. Istnieje również druga metoda na usunięcie krzywej przegrody. Mowa tutaj o podśluzówkowej resekcji, czyli przecięciu błony śluzowej nosa i usunięciu skrzywionej chrząstki.
Innym przykładem operacji, która jest wykonywana ze względów medycznych, jest rekonstrukcja nosa.
Większość operacji plastycznych nosa związanych jest jednak z problemami natury estetycznej. Pacjenci zgłaszają się najczęściej z problemem zbyt dużego nosa. Aby uzyskać wymarzony efekt podczas operacji, usuwa się fragment części kostnej nosa, a później modeluje go do określonych przez pacjenta wymagań.
Innymi przykładami operacji, są sytuacje, gdy korekty wymaga garb nosa lub jego zapadnięcie. W zależności od konkretnego przypadku albo piłuje się tkankę kostną lub też uzupełnia fragmentem kości z innej części ciała (najczęściej stawu biodrowego). Dopuszczalne jest również wypełnienie ubytku implantem silikonowym.
W klinikach medycyny estetycznej pojawiają się również pacjenci, którzy chcą skrócić czubek nosa lub zmienić kształt dziurek nosowych. Zdarzają się również takie przypadki, gdy pacjent cierpi z powodu niewystarczająco dużego nosa. Operacje plastyczne nosa przeprowadza się w tych sytuacjach dwojako:
Jeśli mankamenty natury estetycznej są niewielkie, koniecznością nie musi być operacja. Za pomocą kwasu hialuronowego i toksyny botulinowej można zniwelować lub wyeliminować małe wady przegrody nosowej, a także wymodelować nos.
W przeciwieństwie do innych operacji plastycznych rhinoplastyka jest jedną z najbardziej skomplikowanych. Osoba, która poddaje się zabiegowi, musi mieć ukończone 18 lat — w przypadku mężczyzn — i 16 lat — w przypadku kobiet. Gdyż wtedy to zostaje zakończony wzrost, a także rozwój nosa. Nie zaleca się przeprowadzania tego typu operacji po ukończeniu 35 roku życia — pacjenci mają coraz słabszą zdolność do regeneracji.
Operacja plastyczna nosa to złożony zabieg, który wykonuje się najczęściej w znieczuleniu ogólnym. Warto pamiętać, aby przed poddaniem się jej znaleźć specjalistę, na którym będziemy mogli polegać.
Materiał powstał na podstawie informacji ze strony aestheticmed.com.pl