- Atmosfera tam była bardzo przyjazna, ludzie, także. Takiej atmosfery nigdzie jeszcze nie poczułem. Poznałem wiele osób z różnych krajów: Amerykanów, Holendrów, Brytyjczyków. Wspaniali ludzie. (...) Generalnie to nie dało się odczuć zbytnio tej wojny, bo ludzie byli dosyć weseli – tak tak atmosferę opisuje przyboczny, druh Dominik Pachoń.

Druh Dominik wspomina również ciężkie chwile, kiedy trzeba było wytłumaczyć kobiecie, która chciała wrócić na Ukrainę, że nie ma do czego wracać. Podkreśla jednak, że nawet w takich chwilach nie było smutno.

Druh Szymon Niemczyk bardzo emocjonalnie wspomina dziecko, które marzło pod bramą. Druhna Klaudia Adaszyńska z kolei wspomina zdenerwowaną kobietę.

- Była też taka pani, tak wystraszona, że chyba cztery razy przychodziła do mnie i pytała się, kiedy będzie bus do Niemiec. W końcu zaczęła płakać z nerwów, bo nie mogła zrozumieć, że ten bus będzie o 16.00, i cały czas dopytywała kiedy będzie.”

Druh Dawid Rogala opowiadał też o tym, co usłyszał od jednej rodziny – opowiada Klaudia Adaszyńska.

Wyjazd do Przemyśla na pewno był dla harcerzy wielkim wyzwaniem. Harcerze podkreślali też, że spotykali tam ludzi z całego globu, którzy przyjechali tylko po to, żeby móc pomóc. Wspominają o kierowcach ze wszystkich stron świata, na przykład z Kanady, Wielkiej Brytanii, Australii, Ameryki czy Holandii.

Warto wspomnieć, że ten wyjazd nie jest jedyną formą, którą „Kedyw” planuje wesprzeć uchodźców. Niebawem chcą wysłać transport do polskiej parafii w miejscowości Trembowla.